Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1919 Esas 2018/4374 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Dava, menfi tespit davasıdır.
Mahkemece verilen 31/12/2014 gün ve 2014/408 E.- 2014/447 K. sayılı hüküm Dairemizin 10/12/2016 gün ve 2015/14404 E.- 2016/2017 K. sayılı kararı ile davada menfi tespit (olumsuz tespit) kararı verilmesi gerekirken olumlu tespit hükmü kurulduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyulduğu halde yine ilk karardaki gibi davacının borçlu olduğu miktar belirtilip bunun dışındaki borçtan sorumlu olmadığı şeklinde karar kurulmuş ise de hükümde ""bunun dışındaki"" sözcükleriyle belirtilen miktarlar belli olmadığından yine menfi tespit kararı verilmemiş olmaktadır. Bu nedenle yerel mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
Mahkemece yapılması gereken iş takip talebinde davalı alacaklı tarafından istenen alacak kalemleri ile bilirkişice saptanan davacının borçlu olduğu borç kalemleri karşılaştırılıp, davalı alacaklının talep ettiği alacak kalemlerinden bilirkişice saptanan gerçek borç kalemleri çıkartılıp aradaki fark kadar, yani davalı alacaklının fazla talep ettiği borç kalemleri yönünden menfi tespit kararı vermekten ibarettir. Kabule göre de harçtan muaf olduğu gerekçesiyle davalıdan harç alınmaması 4603 sayılı yasaya aykırı olması sebebiyle doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 20/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.