Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9107 Esas 2019/8982 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9107
Karar No: 2019/8982
Karar Tarihi: 10.04.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9107 Esas 2019/8982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet ile sonuçlanan hükümlere yönelik istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ve miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedileceği belirtildi. Ancak, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen hükmün incelenmesinde eksik araştırma yapıldığı ve 5271 sayılı CMK'nın 230/1-b. maddesine uygun olmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabul edilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda, atılı suçtan tutuklu bulunan sanıkların tahlillerinin yapılması ve sevk edildikleri mahkemece serbest bırakılmaları istendi. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 230/1-b. maddeleri belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/9107 E. , 2019/8982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçlardan mahkumiyetlerine dair Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.01.2017 gün ve 2016/248 Esas, 2017/16 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanıklar müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içerisinde yer alan nüfus kaydına göre suç tarihi itibarıyla 12 yıl 11 aylık olan mağdurenin yaşına itiraz da bulunulması karşısında, hastane doğumlu olmayan mağdurenin duruşmada alınan görüntülerine dair CD ile dosyaya sunulan fotoğrafı da nazara alınarak tam teşekküllü bir hastanede panaromik film ve grafileri çektirilip, içerisinde radyoloji uzmanının da bulunduğu sağlık kurulundan rapor alınması, duraksama halinde Adli Tıp Kurumundan da görüş sorularak suç tarihindeki gerçek yaşı bilimsel olarak belirlendikten sonra sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 11.12.2017 gün ve 2017/1361 Esas, 2017/1433 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanıkların TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadıkları takdirde derhal salıverilmelerinin temini hususunda en seri vasıtayla mahalline bilgi verilmesi için ilgili yerlere yazı yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.