MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.06.2015 gününde verilen dilekçe ile paylı taşınmazdaki ortaklığın mümkünse aynen taksim değilse satış yoluyla giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; aynen taksimin mümkün olmadığı, üstündeki muhdesat ile birlikte açık arttırma suretiyle satışa dair verilen 21.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı, ... İli, Doğubayazıt İlçesi, Çiftepınar Mahallesi, Tapaağıl Mevkii 198 ada, 5 sayılı parsel ve 196 ada 122 sayılı parsel sayılı taşınmazların ..."dan miras kaldığını, diğer mirasçıların paylarını sattıklarını, geride kalan paydaşlarla anlaşma mümkün olmadığından taşınmaz üzerindeki ortaklığın mümkünse aynen taksim, mümkün değilse satışı suretiyle giderilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, taşınmazların hisse ve hissedar adedine göre aynen taksimi kabil olmadığından üstündeki muhtesat ile birlikte açık artırma ile satılması suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunla değiştirildikten sonra, gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir.
1) Bu kanun değişikliğine göre, muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine, Kanunun 21/2. maddesi uyarınca doğrudan tebligat yapılması mümkün değildir. Muhataba çıkarılan ilk tebligat, öncelikle bilinen veya gösterilen en son adresine, mavi renkli zarf kullanılmaksızın ve adres kayıt sistemindeki adres olduğuna ilişkin şerh verilmeksizin Kanunun 10. maddesine göre normal bir şekilde çıkarılmalıdır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebliğ memurunca Kanunun 20 ve 21. maddesinin birinci fıkrası ile Tebligat Yönetmeliğinin 29. maddesi uyarınca, muhatap lehine olan araştırmalar yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilmesi gerekir.
2) Muhatabın gösterilen adresten sürekli olarak ayrılması ve yeni adresinin de tebliğ memurunca tespit edilememesi durumunda, tebliğ evrakının tebligatı çıkaran mercie geri gönderilmesi gerekir. Ancak bu aşamadan sonra, Kanunun 10/2 ve Yönetmeliğin 16/2. maddeleri nazara alınarak, tebliğ evrakının açık mavi renkli zarfla, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek, Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği mümkün olabilecektir.
Tebligat Kanununun 10/2 ve 21/2. maddeleri farklı şekilde yorumlanarak, başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddesine göre tebligat çıkartılması ve bu hükme göre tebliğ edilmesi, yukarıda belirtilen hükümlere aykırı olduğundan ve muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından usulüne uygun değildir.
Somut olaya gelince:
Mahkemece, davalı ...’e tebliğ edilen dava dilekçesi, Tebligat Kanununa göre usulune uygun tebliğ edilmemiş; gerekçeli kararın da yine usulsuz olarak tebliğ edilmesine rağmen kararın davalı vekilince temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Davalı ..."e dava dilekçesi usulüne uygun tebliğ edilmeden ve hukuki dinlenilme hakkı tanınmadan yargılamaya devam olunarak hüküm kurulması hukuka aykırı olduğundan davalının temyiz talebi kabul edilerek hüküm bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi