Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/153 Esas 2017/2451 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/153
Karar No: 2017/2451
Karar Tarihi: 23.02.2017

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/153 Esas 2017/2451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir gaiplik davasında, davalının vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, 8. Hukuk Dairesi tarafından incelendi. Davacı, 1913 ada 131 parsel sayılı taşınmaz malikleri hakkında gaiplik kararı verilmesini ve gaiplere ait olan satış bedelinin kayyım hesabına depo edilen faizleriyle birlikte müvekkili idareye ödenmesini istemişti. Mahkeme, davayı kabul etmişti ancak Daire, davanın tam olarak açıklığa kavuşturulmadığını, tapu kaydındaki eksikliğin ve yargılama gideri ve ücreti vekaletin hükmedilmemesinin atlanmış olduğunu belirtti. Ayrıca, hükmün kime verileceği hususu da açıklığa kavuşturulmamıştı. Bu nedenlerle hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri olarak ise; TMK'nun 32. ve 35/2 maddeleri ile Vakıflar Kanunu'nun 17. maddesi belirtilmiştir.

8. Hukuk Dairesi 2017/153 E. , 2017/2451 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Gaipliğe Karar Verilmesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde 1913 ada 131 parsel sayılı taşınmaz malikleri hakkında gaiplik kararı verilmesi ve gaiplerin hisselerine düşen ve kayyım hesabına depo edilen 44.175,59 TL satış bedelinin Vakıflar Kanunu 17. maddesi gereği satış tarihinden itibaren işlemiş faizi ile müvekkili idareye ödenmesini istemiş, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
1- Davanın TMK"nun 32. maddesinde belirtilen ölüm tehlikesi içinde kaybolma veya kendisinden uzun zamandan beri haber alınamama nedenlerinden hangisine bağlı olarak açıldığı tespit edildikten sonra TMK"nun 35/2 maddesinde belirtildiği üzere ölüm tehlikesinin veya son haberin alındığı günün tespit edilmemesi,
2- Davaya konu satışı yapılan 1913 ada 131 parsele ait tapu kaydında (satıştan önceki) ""nevi: Harameyn-i Şerifeyn ibaresi bulunduğundan vakfın gerçek niteliği tespit edilmeden eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmesi,
3- Davanın mahiyeti gereği davalı aleyhine yargılama gideri ve ücreti vekaletin hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4- Kabule göre de; hüküm fıkrasının 2. bendinde davalıdan faizi ile alınmasına karar verilen 44.175,59 TL"nin kime verileceğinin hükümde açıkça gösterilmemiş olması,
Doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın temyiz edene iadesine, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.