MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kuruma ait ... Yaşam Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi Müdürlüğü’nde aşçı olarak 21.02.2011 tarihinde işe girdiğini, iş akdine davalının haksız şekilde son verdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine, dönemlere uyularak ödenmelidir. Yukarıda değinilen Yasa maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.Mahkemece, davacının çıplak brüt ücreti davacı iddiası doğrultusunda1.550,73 TL kabul edilmiş ise de, ücret miktarını ispat yükü üzerine düşen davacı, iddia ettiği bu ücreti aldığını ispatlayamamıştır. Şöyle ki, dosyada bordro yer almayıp, taraflar delil olarak tanık beyanlarına dayanmışlardır. Davacı tanıklarından ... "01/01/2011 tarihinde çalışmaya başladım, aynı yıl Nisan ayına kadar çalıştım, davacı aynı yıl Mart başında işe girdi, davacıyla 1,5 ay kadar birlikte çalıştık,... davacıyla ikimiz aşçı olarak vardiyalı çalışıyorduk, o dönemde almamız gereken 1.200,00-1.300,00 TL civarı idi, davacının farklı olabilir, onu bilmiyorum," şeklinde beyanda bulunurken, diğer davacı tanığı ... davacının ücretini bilmediğini söylemiştir. Dinlenen davalı tanıklarından ... davacının asgari ücret üzerinden çalıştığını beyan ederken, bir diğer davalı tanığı ... davacının ücretini bilmediğini ifade etmiştir. Buna göre davacının aldığı ücretin tanık beyanlarına göre tespiti mümkün olmamıştır. Diğer yandan, davacı delil olarak emsal ücret araştırmasına dayanmayıp, tanık delili yanında bordrolara da dayandığından, davacının ücretinin bordrolar getirtilerek yeniden belirlenmesi gerekmektedir.Kaldı ki mevcut halde dahi kabul edilen 1.550,73 TL ücretin davacının dava dilekçesindeki beyanına bakıldığında 90,00 TL yol yardımının da eklenmesi ile oluşan ücret olduğunun anlaşılması karşısında, çıplak brüt ücretin 1.550,73 TL olarak kabulü talep aşımı mahiyetindedir.
3-Davanın Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından takip edilmesi karşısında, gerekçeli karar başlığında tüzel kişiliği bulunmayan Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğünün davalı olarak gösterilmesi de doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 03.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.