Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6347 Esas 2020/872 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6347
Karar No: 2020/872
Karar Tarihi: 22.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6347 Esas 2020/872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, alkolmetre ile yapılan ölçümde 104 promil alkollü olarak araç kullanırken, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan beraat etmiştir. Mahkemeye göre, sanığın atlı suçun yasal unsurlarının oluştuğuna rağmen, 2918 sayılı Kara Yolları Trafik Kanunu'nun 48/6 maddesi uyarınca, 1.00 promil üzerinde alkollü olan sürücüler hakkında Türk Ceza Kanunu'nun 179. maddesinin 3. fıkrası uygulanırken, sanığın beraat etmesi kanuna aykırıdır. Bu nedenle, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: Kara Yolları Trafik Kanunu'nun 48/6 maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 179. maddesinin 3. fıkrası.

12. Ceza Dairesi 2019/6347 E. , 2020/872 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Alkolmetre ile yapılan ölçümde 104 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, 2918 sayılı Kara Yolları Trafik Kanunun 48/6 maddesindeki “yapılan tespit sonucunda 1.00 promil üzerinde alkollü olduğu tespit edilen sürücüler hakkında ayrıca Türk Ceza Kanununun 179 uncu maddesinin üçüncü fıkrası hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak atlı suçun yasal unsurlarınınoluştuğu gözetilmeksizin mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.