Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1896 Esas 2019/4264 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1896
Karar No: 2019/4264
Karar Tarihi: 09.10.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/1896 Esas 2019/4264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak kabul ettiği sanığa kasten öldürmeye teşebbüs ve kasten yaralama suçlarından toplam 12 yıl hapis cezası verdi. Deliller incelenerek suçların sübutu kabul edildi ve haksız tahrik hükümleri dikkate alındı. Temyiz itirazları reddedildi. Ancak mahkemenin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili uygulama şekli Anayasa Mahkemesi kararı ile yasaya aykırı bulundu. Bu nedenle hüküm fıkrasında yer alan 53. maddeye ilişkin bölüm \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirildi. Kanun maddeleri: TCK'nin 81/1, 35/2, 29, 53, 58/6, 54. maddeleri (kasten öldürmeye teşebbüs suçu için) ve 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 53, 58/6, 54. maddeleri (kasten yaralama suçu için).

1. Ceza Dairesi 2019/1896 E. , 2019/4264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : 1- TCK"nin 81/1, 35/2, 29, 53, 58/6, 54. maddeleri uyarınca 8 yıl hapis cezası,
2- TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 53, 58/6, 54. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs ve mağdur ...’e yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine,
DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09.10.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.