MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı Bankanın değişik şubelerinde 09.05.2011 - 30.09.2014 tarihleri arasında en son Finansal Hizmetler Yöneticisi olarak çalıştığını karşılıklı mutabakatla iş aktinin emeklilik sebebiyle sona erdirildiğini çalıştığı süre boyunca hemen hergün fazla mesai yaptığını, Cumartesi günlerinde de çalıştığını, fazla mesai alacağının Türkiye İş Kurumu müfettişliğinin 29.11.2013 tarih ve MK/27-ÖUÖ 46 sayılı raporu ile tespit edilmesi ve tespit sonrası noter ihtarı ile talep etmesine rağmen ödenmediğini belirterek fazla mesai ücret alacağı ile hafta tatili ücret alacağının temerrüd tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faiziyle hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davacının emeklilik sebebiyle ve karşılıklı mutabakatla iş aktinin sona erdirildiğini ve davalı bankayı ibra ettiğini dava açmasının iyiniyetle bağdaşmadığını bahsi geçen iş müfettişliği raporuna Sulh Ceza Mahkemesinde dava açıldığını,davacının fazla mesai alacağının bulunmadığını, kendi hür iradesi ile işlerini bitiremediği için işlerini tamamlamak üzere fazla mesai yapmış olabileceğini kaldıki fazla mesainin ücrete dahil olduğunu, davacının primle çalışan personel olması sebebiyle de fazla mesai alacağının ödenen primlerle karşılandığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, fazla mesai alacağının kabulü ile hafta tatili alacağının reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekillerinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Somut olayda, davacı davalı bankanın çeşitli şubelerinde 3 yıl 4 ay 21 gün süreyle bankacı olarak çalışmıştır.. Dosya içerisinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Müfettişlerinin Nisan 2013-Kasım 2013 dönemleri arasındaki teftiş sonucu 29.11.2013 tarihli raporu ile davacının da aralarında bulunduğu çok sayıda banka çalışanının fazla mesai ve cumartesi çalışması karşılığı alacak tespitlerinin yapılarak davacının 3775 TL fazla mesai, 7667 TL Cumartesi ücret tutarı olarak toplam 11.442.00 TL lik alacağının bulunduğu tespit edilmiş, tespite konu raporun Ekler Dizininde davacının 29.08.2001-18.03.2014 tarihleri arasında çalıştığı ... /... şubesindeki 17.04.2013 tarihli (personel listesi, şube vukuat defteri, Mahalli kararkola yazılan yazı, Loc kaydı ve 5 adet ifade tutunağı ilgi tutulmuştur. Ancak dosyada 17.04.2013 tarihli tutunak yer almamaktadır.
Dinlenen davacı tanığı ... ifadesinde davacı ile 05.11.2012-2014/4 tarihleri arasında birlikte çalıştıklarını normal mesai saatlerinin hafta içi 09-18.00 arası olduğunu 2013 Mayıs ayına kadar nerdeyse haftada 5 gün 2 saat fazla mesai yaptıklarını, 2012 /11-2013/5 ayları arasında ayda 3 Cumartesi günü 09.30/-16.00 saatleri arasında çalıştıkların 2013 yılı Mayıs ayından sonra ise Cumartesi günleri çağrılmadıklarını belirtirken diğer davacı tanığı ... ise davacı ile 2012/12 ay ile 2014/1 ayları arasında birlikte çalıştıklarını normal mesainin 09-18.00 arası olduğunu haftada 3-4 gün 19.30-20.00 ye kadar mesainin uzadığını kendisinin bizzat davacının hafta sonu çalışmasını görmediğini ancak bunu davacıdan duyduğunu belirtmiş, davalı tanığı ... ise mesai saatlerinin 09.00-18.00 arası olduğunu fazla mesailerinni olmadığını belirtmiştir.Bilirkişi raporunda, 4857 sayılı Yasanın 92/3.fıkrası uyarınca İş müfettişleri tarafından tutulan tutanakların aksi sabit oluncaya kadar geçerli olduğunu teftiş kurulu raporundaki fazla mesai hesaplamasının aynen kabul edildiğini rapordaki fazla mesai çalışma dönemi dışındaki dönemin tanık anlatımları kapsamında değerlendirilerek davacının fazla mesai alacağının 11.442.00 TL olduğu yönünde görüş belirtmiştir.Alınan bilirkişi raporu denetime elverişli değildir.
Dosya kapsamında davacının fazla mesaisine ilişkin yazılı delli bulunmamaktadır. Alacak İş Teftiş Kurulu raporuna istinaden kabul edilmiştir.4857 sayılı Yasanın 92/3.maddesi uyarınca yapılan tespitin işverence kabulü halinde bu belge işvereni bağlar. Dosya içeriğinden davalı işverenin teftiş tutanağını kabul edip etmediği anlaşılamamaktadır. Mahkekemece yapılacak iş fazla mesai ve cumartesi ücreti olarak tespitin dayanağına ilişkin İş Müfettişlerince tutulan, 17.04.2013 tarihli tutanak, 29.11.2013 tarihli rapor ve dayanağı belgelerin tamamı getirtilerek bu tespitin işveren yönünden bağlaycılı mahiyette olup olmadığı tespit olunmalı, bağlayıcı olmadığının tespiti halinde ise genel tespit raporundaki tespitlerin eldeki alacak davasında tartışılması ve aksinin kabulünün mümkün olduğu dolayısıyla genel teftiş raporunun varlığı dosyadaki diğer delillerin varlığının gözardı edilmesi sonucunu doğurmayacağı gözetilerek raporda yer alan hafta içi fazla mesai ve hafta sonu fazla mesai alacağı (cumartesi çalışması) ayırımının dayananağı üzerinde durulmalı, taraflar arasında ki 270 saate kadar olan fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu yönündeki iş sözleşmeleri ve davacının prim ödenen bir çalışan olduğuna ve 2012/10.11.12.ve 2013 yılı 7. aylara ilişkin primlerin ödendiğine ilişkin davalı iddiası üzerinde durularak dosyada dinlenen tanık anlatımlarıda gözetilmek suretiyle davacının fazla mesai alacağı denetime elverişli bilirkişi raporu ile hesaplanarak hüküm altına alınmalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeden yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.