Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3699 Esas 2020/6597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık ...‘nin 11/12/2014 tarihli temyiz dilekçesinin içeriği itibarıyla temyiz isteminin, hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanığın, ... adına düzenlenmiş ve üzerinde kendisine ait fotoğraf bulunan sahte nüfus cüzdanını kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu dikkate alınarak, Adli Emanetin 2013/5933 sırasında kayıtlı bulunan nüfus cüzdanı aslı duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özellikleri duruşma tutanağına geçirilerek, aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının karar yerinde tartışılması ve belge aslının denetime olanak verecek şekilde dosya içerisinde bulundurulması gerektiği dikkate alınmadan, suça konu nüfus cüzdanında soğuk mühür izi bulunup bulunmadığına yönelik herhangi bir tespit içermeyen 21/05/2013 tarihli uzmanlık raporu ile yetinilerek sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve suça konu belgenin müsaderesine karar verilerek, hükmün kesinleşmesi de beklenmeksizin 10/02/2015 tarihli yazı ile müsadere kararının gereğinin yerine getirilmesinin istenmesi üzerine, dosya kapsamına göre Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığı Emanet Memurluğu’nun 17/05/2017 tarihli cevabi yazısı ile 21/05/2015 tarihinde müsadere edildiğinin bildirilmesi karşısında, suçun unsurlarının tespiti bakımından; müsadere gereğinin ne şekilde yerine getirildiğinin araştırılması, varsa buna ilişkin tutanakların temini ile belgenin müsadere kararının gereği için başka bir yere gönderilmiş olması halinde dosyaya getirtilmesi, imha edildiğinin tespiti halinde ise mevcut durumda suça konu belgenin aldatma niteliği yönünden herhangi bir tespitte bulunulmasının mümkün olmadığı cihetle sanığın müsnet suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında eksik inceleme ve araştırma neticesinde yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de;
b)“12/05/2013“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “11/05/2013“ olarak yanlış yazılması,
b)Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin, TCK"nin 63. maddesi uyarınca hükmolunan cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Suça konu belgenin dosyada delil olarak saklanması yerine, TCK‘nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
d)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi‘nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.