Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6303 Esas 2020/866 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6303
Karar No: 2020/866
Karar Tarihi: 22.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6303 Esas 2020/866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildi. Sanık, kendi aracıyla tek taraflı kaza yaptıktan sonra yapılan ölçümde 194 promil alkollü olduğu tespit edildi. Hükmolunan ceza, TCK'nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58. ve 5272 sayılı Kanunun 108. maddeleri gereği verildi. Mahkeme, sanığın mükerrer olduğuna karar vererek cezasını mükerrer infaz rejimine uygun çektireceğini ve infaz sonrası denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağını belirtti. Ancak, hüküm fıkrasında tekerrüre esas teşkil eden ilamın hangisi olduğuna dair belirtme yapılmadığından kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm bozuldu. Yeniden yargılamaya gerek görülmeden, sanığın adli sicil kaydındaki ilam tekerrüre esas teşkil ettiği ve hüküm fıkrasında belirtilen ceza mükerrer infaz rejimiyle ve denetimli serbestlik tedbiriyle çektirileceği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58. ve 5272 sayılı Kanunun 108. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/6303 E. , 2020/866 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58. ve 5272 sayılı Kanunun 108. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın sevk ve idaresindeki otomobiliyle seyri sırasında tek taraflı kaza yaptığı ve yapılan ölçümde 194 promil alkollü olduğu olayda;
Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilirken tekerrüre esas alınan ilamda sanığın birden fazla mahkumiyetinin bulunması sebebiyle ilamdaki hangi mahkumiyetinin tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 6. paragrafı hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Lapseki Asliye Ceza Mahkemesine ait 21.07.2011 tarih, 2011/31 Esas, 2012/126 Karar sayılı, TCK’nın 179/3-2 maddesi gereği verilen ve 20.05.2014 tarihinde kesinleşen 500 TL adli para cezası mahkumiyetine ilişkin ilam tekerrüre esas olup, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.