Danıştay 4. Daire 2016/12582 Esas 2021/3513 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12582
Karar No : 2021/3513

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte belge düzenlediğinden bahisle tanzim edilen vergi tekniği raporuna dayanılarak takdir komisyonu kararlarına istinaden re'sen tarh edilen 2009 ve 2010 yıllarının muhtelif dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı gelir vergileri, geçici vergiler ile katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda, davacı tarafından kimliğinin kaybedildiği ve adına sahte imza ile işlem tesis edildiği hususlarının iddia edildiği, bu hususta savcılığa suç duyurusunda bulunulduğu, verilen takipsizlik kararında vergi dairesine verilen kimlikteki fotoğrafın davacıya benzemediği ve davacının atılı suçu işlediğini gösterir delil bulunmadığının ileri sürüldüğü, 2010 yılında … Cumhuriyet Başsavcılığının E:… sayılı dosyası nezdinde suç duyurusunda bulunulduğu, kararda irdelenen davacının kimliğini kaybettiği ve adına sahte belge ile mükellefiyet tesis edilerek yükümlülük altına sokulduğu iddialarının dosyadaki iddialar ile benzer mahiyette olduğu, takdir komisyonuna sevk işleminin dayanağı olan raporda davacının yanında çalıştığı iddia edilen işçisi …'nın davacıyı tanımadığını beyan ettiği, davacı hakkındaki vergi tekniği raporunun ihbarnamenin dayanağı olan takdir komisyonu kararlarında irdelenmediği ve matrah takdirinin neye göre hesaplandığının komisyon kararlarının içeriğinden anlaşılamadığı, vergi tekniği raporuna istinaden matrah takdir edilmiş olsa bile dayanak rapor davacıya tebliğ edilmediğinden davaya konu cezalı vergilerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı hakkında tanzim edilen raporda sahte belge düzenlendiği hususunun somut olarak tespit edildiği, davacının gerçek bir faaliyetinin bulunmadığı, düzenlenen bütün faturaların komisyon karşılığı sahte faturalar olduğu, takdir komisyonu tarafından rapordaki tespitler dikkate alınarak matrah takdir edildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/06/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu hükme bağlanmıştır.
2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge düzenleme yönünden davacı hakkında tanzim edilen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda özetle; davacının 09/09/2008 tarihinde dış giyim eşyası perakende satış faaliyeti ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, mükellefiyetinin vergi dairesince 30/05/2010 tarihinde re'sen terkin edildiği, davacının iş yeri ve MERNİS adresine defter ve belge isteme yazısının tebliğ için gönderildiği, ancak adreste tanınmama, bulunmama nedenleriyle tebligatın yapılamadığı, 15/09/2009 tarihli işe başlama yoklamasında; iş yeri büyüklüğünün 60 m2 olduğu, iş yeri kirasının ise 400,00 TL olduğu, tespit anında bir adet çalışan bulunduğu (…), faaliyet konusunun tekstil ipliği ve yan ürünleri toptan alım satım işi olduğu, iş yerinde büro malzemelerinin yanı sıra satışa hazır iplik bulunduğunun beyan ve tespit edildiği, 31/03/2009 tarihli yoklamada; faaliyetin devam ettiği, vergi levhasının iş yerinde asılı olduğu, tespit anında bir adet çalışan bulunduğu (…), iş yerinde satışa hazır tekstil ipliği ve yan ürünleri, aksesuarları vb. bulunduğunun beyan ve tespit edildiği, 21/06/2010 tarihli yoklamada; söz konusu adreste 17/02/2010 tarihinden itibaren başka bir mükellefin faaliyette bulunduğu, davacının bu adreste faaliyetini terk ettiği, yeni adresinin ise bilinmediği hususlarının beyan edildiği, davacının başka bir işletme veya şirkette ortaklık ve yöneticiliğinin bulunmadığı, 2009 ve 2010 yıllarında yasal defter tasdik bilgisine rastlanılmadığı, 2009 yılı KDV matrah toplamının yaklaşık 1 milyon 200bin TL olduğu, 2010 yılında ise yaklaşık 800bin TL beyan edildiği, muhtasar beyannamelerde 1-2 adet işçi bildiriminde bulunulduğu, vergi dairesine olan 19.553,01 TL borç için herhangi bir ödeme yapılmadığı, davacının ilgili dönemlerde satış faturası düzenlediği ve karşıt incelemesi yapılan mükellefler hakkında herhangi bir rapor ve olumsuz tespit bulunmadığı, genel esaslara tabi olunduğu, davacıya mal ve hizmet sattığını beyan eden mükellefler nezdinde yapılan karşıt incelemelerde 1 mükellefin özel esaslara tabi olduğu, diğer 3 mükellef hakkında ise rapor bulunduğu, muhtasar beyannamelerde çalıştırıldığı belirtilen işçilere bilgi isteme yazısı gönderildiği, … nezdinde tutulan ifade tutanağında; ''işçi olarak çalıştığı, herhangi bir ticari faaliyetin bulunmadığı, 2009/4. ayında ikâmet adresinin üst sokağında ofis şeklinde tekstil ürünleri yardımcı malzemeleri bulunan bir firmaya telefonlara bakmak üzere girdiği, firmanın herhangi bir tabelasının bulunmadığı, … (davacı) diye bir şahsın tanınmadığı, … Bey diye biri olduğu, devamlı cep telefonu ile görüşmeler yaptığı, mal almaya gelen kimsenin bulunmadığı'' yönünde beyanda bulunulduğu, diğer üç işçiye gönderilen bilgi isteme yazılarına ise icabet edilmediği, muhasebeci tarafından da …'un tanınmadığı yönünde beyanda bulunulduğu, davacının 2012 yılından itibaren kaportacılık faaliyeti ile iştigal etmek üzere Gaziosmanpaşa Vergi Dairesi nezdinde işe başladığı, davacının Gaziosmanpaşa ve Halkalı Vergi Dairelerinde bulunan tarh dosyalarında iki farklı nüfus cüzdanı örneğine rastlanıldığı, tarh dosyalarında davacı adına iki farklı kimlik bulunması ve kimlik kaybı nedeniyle ödeme emirlerine karşı dava açılmasının Halkalı Vergi Dairesindeki faaliyetinin gerçek olmadığını gösterdiği tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda aktarılan tespitlerin bir bütün olarak değerlendirilmesinden, mükellef tarafından vergi borçlarının ödenmediği, yasal defterlerin tasdik ettirilmediği, defter ve belge isteme yazısının mükellefin bilinen adreslerinde bulunamadığından tebliğ edilemediği, mal veya hizmet alımı yapılan mükellefler hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporlarının bulunduğu, yoklamalarda tespit edilen emtialara ve işçi sayılarına göre beyan edilen matrahlara ulaşılmasının ticari ve teknik icaplara uygun düşmediği, davacının vergi dairesi müdürlüklerinde bulunan tarh dosyalarında iki farklı nüfus cüzdanı örneğine rastlanıldığı vb. hususlar dikkate alındığında davacı adına kayıtlı şahıs işletmesinin uyuşmazlık konusu dönemlerde gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyoruz.