MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... Mühendislik İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı Belediyeye ait işyerinde diğer davalı şirket bünyesinde operatör olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket davacının operatör olmayıp vasıfsız işçi olarak ... Fuar alanı şantiyesinde çalıştırıldığını, işin süreli olduğunu, iş sözleşmesinin işin bitimi sebebiyle sona erdiğini, davacının alacaklarının toplu olarak ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davalı şirket aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı ... Mühendislik İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Mühendislik İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.Öte yandan, yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılan çalışmalar açısından da geçerlidir.Somut uyuşmazlıkta, mahkemece tanık anlatımı doğrultusunda hazırlanan bilirkişi raporuna göre davacının fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dinlenen davacı tanıklarının ikisi de husumetli tanık olup, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında salt husumetli tanık anlatımına itibar edilerek sonuca gidilmesi mümkün değildir. Dosya kapsamında, davacının fazla çalışma hafta tatili çalışması ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispata yönelik başka bir bilgi veya belge bulunmamaktadır. Mahkemece, dinlenen davacı ve davalı tanıklarının beyanlarından işyerindeki haftalık çalışma süresinin yasal 45 saatlik çalışma süresinden fazla olduğunun anlaşıldığı ancak davalı şirket tanığının fazla mesai ile ilgili net bir şey söyleyemeyeceğini belirtmiş olması, davalı şirket tarafından iş sözleşmesinin feshini takiben davacıya fazla çalışma ücreti ödenmiş olmasına rağmen davacının fazla çalışması ile ilgili herhangi bir belge düzenlenmemiş olması gerekçesiyle davacının fazla çalışma iddiasını ispatladığı kanaatine varılmıştır. Ne var ki, şantiyede formen olarak çalışan davalı tanığı “davacıyı görsem tanırım şu anda ismen çıkaramadım, şantiyede 08.00-17.00 saatleri arasında çalışılmaktadır, 17.00 den sonra mesai olduğu takdirde çalışıyoruz, işin durumuna göre 17.00 den sonra 19.00’a 20.00’ye kadar çalıştığımız olabilir ancak tam olarak bir şey söyleyemem şantiye iş programına göre hangi günler mesai yapılacağı şefler tarafından belirlenir, haftada bir de olabilir, iki üç de olabilir tam olarak Bir şey söyleyemem ...dini bayramlarda çalışma yoktur, milli bayramlarda ve resmi tatillerde çalışma vardır, ancak çalışmadığımız günler de vardır, hava yağmurlu olduğu takdirde çalışmıyoruz” şeklinde beyanda bulunmuş olup, görüldüğü gibi tanık davacıyı tanımadığı gibi, çalışma düzenine ilişkin anlatımı ise davacıya özel olmayıp genel niteliktedir. Davacı tanıklarının husumetli olduğu gerçeği karşısında, davalı tanığının soyut anlatımı veya davacıya fesih anında bir miktar fazla çalışma ücreti ödenmiş olması fazla çalışma iddiasının ispatı yönünden yeterli görülemez. Hal böyle iken davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını ispatlayamadığı göz önüne alınarak fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme yapılarak bu taleplerin kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
Açıklanan sebeplerle, davalı tarafın bu yöndeki temyiz itirazının kabulü ile kararın bozulması gerekmiştir.Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.