Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5667 Esas 2020/1242 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5667
Karar No: 2020/1242
Karar Tarihi: 20.01.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/5667 Esas 2020/1242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve tehdit suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik olan hüküm, temyiz edilmiştir. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK'nın 253. maddesi ve TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu belirtilmiş ve uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın sabıkasında bulunan kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu ifade edilerek, yargılama sürecindeki olumlu davranışları göz önünde bulundurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi
- CMK'nın 253. maddesi
- TCK'nın 106/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri
- CMK'nın 231/8. maddesi
- 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi

4. Ceza Dairesi 2016/5667 E. , 2020/1242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyiz isteminin sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların kesinleşme tarihleri itibariyle engel oluşturmaması karşısında; yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, "hakkında verilmiş hükümün açıklanmasının geriye bırakılması kararı bulunan" şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.