Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25453 Esas 2015/36060 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili, ücret alacağı, yemek ve yol bedeli ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işverence son verildiğini belirterek yol ve yemek bedeli, ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücreti alacağının bulunup bulunmadığı da uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, taraf tanık anlatımlarından ve dosyada mevcut puantaj kayıtlarından işyerinde üçlü vardiya ile çalışma olduğunu anlaşılmaktadır. Mahkemece davacı tanıklarının anlatımlarına göre, davacının vardiyalardan sonra iki saat çalıştığı, böylelikle haftada dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Davalı işyerinde üçlü vardiya ile çalışma olduğundan ve vardiya dışında fazla çalışma konusunda yeterli inandırıcılıkta delil bulunmadığından fazla çalışma isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
3-Davacının yol ve yemek ücreti alacağı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı yol ve yemek ücretinin ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise yol ve yemek ücreti alacağının bulunmadığını savunmuştur. Davacı tanıkları “...davalı kurum herhangi bir yemek ücreti, yol ücreti de vermemekteydi...” şeklinde, davalı tanıklarından.... “...davalı şirketin sözleşmesinde yemekler sadece kişiler görevlendirildiğinde verilirdi, başka da yemek verilmezdi...” diğer davalı tanığı ... ise, “...işe girerken yaptığımız sözleşmede yol ücreti ve yemek ücreti yoktu...”şeklinde beyanda bulunmuşlardır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davalı ile ... arasında yapılan ihale sözleşme bedeline işçilerin yol ve yemek bedelleri dahil edildiği belirtilerek söz konusu alacak kalemlerine ilişkin hesaplama yapılmış ise de; dosya kapsamından davalı işyerinde yol ve yemek ücreti uygulaması bulunup bulunmadığı tam olarak anlaşılamamakta olup yapılan araştırma yeterli değildir. Yol ve yemek bedeli isteği ile ilgili olarak hesaplama yapılan tüm döneme ilişkin, davalı işyerinde yol ve yemek ücreti uygulaması bulunup bulunmadığı araştırılmalı tüm deliller değerlendirilerek sonuca gidilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.