Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalı ... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili asıl davada, müvekkilinin, davalı şirketin otelcilik işletmesinde 10.09.2005 tarihinde kat görevlisi olarak işe başladığını, 10.09.2005-10.09.2008 tarihleri arasındaki hizmetlerinin kuruma yirmi gün üzerinden bildirildiğini, fazla çalışma, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışmalarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, kıdem ve ihbar tazminatının ödenmediğini belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil ücreti ile ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili birleşen davada ise, müvekkilinin eski işletmecisi ..."nin otelcilik işletmesinde kat görevlisi olarak işe başladığını, 28.02.2010 tarihinde davalı ..."ne devir edildiğini, ve işine kesintisiz devam ettiğini, ancak işyerinin herhangi bir gerekçe göstermeksizin 01.09.2010 tarihinde iş sözleşmesini feshettiğini, bu sebeple İş Mahkemesine işe iade davası açıldığını, ve işe iade kararı verildiği, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödemediğini, bu borçlardan işyerini devir alan şirket olarak ..."nin sorumlu olduğunu belirterek ücret alacağı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının müvekkili şirketten önceki çalışmalarına ilişkin taleplerinin reddi gerektiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, asıl davanın açıldığı tarihte asıl dava davalısının davacının iş sözleşmesini feshetmediği, işyeri devrinin söz konusu olduğu, birleşen davada feshe bağlı alacaklar olan kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti talep edilmediği, iş yerinde hafta tatili çalışması yapıldığı olgusunun davacı tarafça ispat edilemediği, ödenmemiş ücret alacağının bulunmadığı, iş yerinde fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil çalışması yapıldığı olgusunun kanıtlandığı gerekçesiyle kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti taleplerinin reddine, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı ... vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı ... vekilinin temyiz itirazları yönünden:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu"nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlarda ise, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu olduğu aynı Kanun"un 3. fıkrasında açıklanmış ve devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır.
İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan fazla çalışma, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun"un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait fazla çalışma, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumludur.
Dosya içeriğine göre, davacının davalılardan ..."ne ait otel işletmesinde çalışmaya başladığı, bilahare işletmenin birleşen dosya davalısına devrolunup davacının bu şirkette çalışmasını sürdürdüğü, iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine açılan işe iade davasında yapılan yargılama sonucunda davalı B.. Ş.. ile önceki işletici arasında işyeri devrinin olduğu belirtilerek feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine dair verilen kararın dairemizin 25.12.2012 tarihli ve 2012/28183 esas, 2012/29475 sayılı kararı ile onandığı anlaşılmaktadır. Dairemizce daha evvel temyiz incelemesi yapılan 2014/16464 esas sayılı benzer bir dosyada da, davalılar arasında işyeri devri olduğu kabul edilerek hükmolunan alacaklardan davalıların müşterek ve müteselsilen sorumlu olduklarına dair verilen mahkeme kararı onanmıştır.
Somut olayda, mahkemece davalılar arasında işyeri devri olduğu kabul edilmesine rağmen hüküm fıkrasında hükmolunan fazla çalışma ve genel tatil alacaklarından davalıların sadece kendi dönemleri ile sınırlı olmak üzere sorumlu tutulmalarına karar verilmiştir. Yukarıda belirtilen açıklamalar gözönünde bulundurularak işyeri devri hükümlerine göre, davalıların sorumluluklarının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.