Dolandırıcılık değişen suç vasfıyla hırsızlık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/12096 Esas 2016/10740 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12096
Karar No: 2016/10740
Karar Tarihi: 15.12.2016

Dolandırıcılık değişen suç vasfıyla hırsızlık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/12096 Esas 2016/10740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılanın yanına gelerek ona \"dövizcide para düşürmüşsün bu 40 TL senin paran\" dedi ve katılana 40 TL vererek onun elindeki parayı alıp saymaya başladı. Paranın tam olduğunu söyledi ve katlayarak iade etti. Katılan parayı saydığında 300 TL eksik olduğunu fark etti. Bu olay dolandırıcılık suçu olarak değerlendirildi ve sanık TCK'nın 142/2-B, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırıldı. Sanığın savunması, katılanın beyanı, teşhisi ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik tespit edilmedi. Sanık hakkında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunması nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği kararlaştırıldı. Hakkında TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca düzenlenen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldü. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 142/2-B, 62, 53/1.

23. Ceza Dairesi 2016/12096 E. , 2016/10740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık (değişen suç vasfıyla hırsızlık)
HÜKÜM : TCK"nın 142/2-B, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın yanına gelerek, “dövizcide para düşürmüşsün bu 40 TL senin paran” demesi üzerine 40 TL’yi katılana vererek elindeki parayı alıp saymaya başladığı, paranın tam olduğunu söyleyip katlayarak iade ettiği, katılanın parayı saydığında 300 TL’sinin eksik olduğunu anladığı, bu şekilde dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia edilen olayda;
Sanığın savunması, katılan beyanı, teşhis ve tüm dosya kapsamına göre değişen suç vasfına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.