Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3959 Esas 2020/417 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3959
Karar No: 2020/417
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3959 Esas 2020/417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 4. Çocuk Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda, uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine mahkum edildi. Ancak, sanık hakkında bu suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edildi. Bu nedenle, sanık hakkında önce doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbirin infazına başladıktan sonra infaz sırasında yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edildi ve mahkum edildi. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onandı. Kanunlar ise şu şekildedir:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. Maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. Maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. Maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. Maddesi'nin 3. Fıkrası
10. Ceza Dairesi         2019/3959 E.  ,  2020/417 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : BURSA 4. Çocuk Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazına başladıktan sonra infaz sırasında uyarılara rağmen yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.