Özet:

Sanık 2005 ve 2006 takvim yıllarında vergi matrahını azaltacak şekilde başka defter ve belgelere kayıt yapmak suçundan suçlu bulunmuş ve mahkum edilmiştir. Mahkeme kararı incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul edilirken savunmasının ise reddedildiği belirtilmiştir. Dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği belirtilmiştir.
Kararda 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ve 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi göz önünde bulundurularak, sanığın 2004 takvim yılında aynı suçu işlediği ancak davanın zamanaşımı süresinin geçtiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın 2004 yılında işlediği suçun yasada öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle, lehe olan 765 Sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresi geçtiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi: işlenen bir suçun, ceza kanunundaki suçtan sayılabilmesi için suç fiilinin fiilen kanunda tanımlanmış olması ve kanunda ceza tanımlanmış bulunması gerektiğini belirtmektedir.
- 5252 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi: Yeni Ceza Kanununun yürürlüğe girdiği tarihte yürürlükte bulunan kanun hükümleri uyarınca, işlenen suçun cezası, suçun işlendiği tarih itibarıyla yürürlükte bulunan kanun hükümleri çerçevesinde belirlenir.
- 765 Sayılı TCK: 765 sayılı Türk Ceza Kanunu, 1926 yılında yürürlüğ