9. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/8660 Karar No: 2013/13290 Karar Tarihi: 02.05.2013
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/8660 Esas 2013/13290 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2011/8660 E. , 2013/13290 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01.07.1998 tarihinde stajer olarak çalışmaya başlayıp 01.07.2000 tarihinden itibaren de normal işçi olarak çalışmasına devam ettiğini, 21.11.2004 tarihinde askerlik nedeni ile işten ayrılarak askere gidip 2006 yılının Şubat ayında geri döndüğünü, geri dönüşünde işe başlamak için işyerine giden müvekkilinin davalı işverence işe başlatılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile dini ve milli bayram, fazla çalışma, yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette ... çıraklık merkezinin yönlendirmesi ile 01.08.1999 ile 30.09.2002 tarihleri arasında çırak olarak bulunduğunu, çıraklığa ilişkin uyuşmazlıklarda İş Kanunu"nun uygulanamayacağını, dava tarihinden itibaren geriye dönük 5 yıldan önceki alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacıya kıdem tazminatının posta havalesi ile gönderildiğini açıklayarak çıraklığa ilişkin talep kısmının tefrik edilerek görevsizlik kararı verilmesini ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davacının askerlik sebebi ile ayrıldığının taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmadığı, bu durumda askerlik sebebi ile ayrılamada kıdem tazminatı ödenmesinin yasanın amir hükmü olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. D) Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Hizmet süresi yönünden: Gerek işe giriş bildirgesinin 12/11/2003 tarihine ilişkin olması, gerek BÇM raporunda davacının 12/11/2003-21/11/2004 arası için kıdem tazminatının ödenmesi gerektiğinin belirtilmesi ve gerekse 12/11/2003"den önce İş Kanunu kapsamında kıdem tazminatı hak edecek şekilde çalışıldığının ispatlanamaması karşısında kıdem tazminatı hesabının 12/11/2003-21/11/2004 arası için değil de 01/10/2002-21/11/2004 arası için hesaplanması ve hesaplanan bu süreye göre hüküm kurulması hatalıdır. 3- Fazla mesai yönünden: Davalı tarafın zamanaşımı defi nedeniyle bilirkişi tarafından fazla mesai ücreti 15/04/2003-21/11/2004 arası için hesaplanmış olup, davacı tanıklarının 2002 yılında işten ayrılmış olmaları dikkate alındığında söz konusu davacı tanıklarının beyanlarının kendi çalışma dönemine ilişkin olduğu ve bu durumda fazla mesai hususunun davacı tarafça ispatlamadığı anlaşılmakla fazla mesai ücreti talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.