Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2482 Esas 2019/4250 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2482
Karar No: 2019/4250
Karar Tarihi: 09.10.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2482 Esas 2019/4250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/2482 E. ve 2019/4250 K. numaralı kararda, sanık hakkında üç ayrı suçlama yapılmış. Sanığın, katılanlar ve mağdur üzerinde kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan TCK'nin 81, 35, 62 ve 53. maddeleri uyarınca toplamda 23 yıl 9 ay hapis cezası verilmiştir.
Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları:
- TCK'nin 81. maddesi: Kasten öldürme suçu
- TCK'nin 35. maddesi: İşlenen suçun cezası hakkında
- TCK'nin 62. maddesi: Suçun niteliği ve hukuki sonuçları hakkında
- TCK'nin 53. maddesi: Teşebbüs halinde ceza indirimi hakkında

1. Ceza Dairesi 2019/2482 E. , 2019/4250 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1-..."yü kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; TCK.nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 yıl 6 ay hapis cezası
2-..."yü kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; TCK.nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 yıl 11 ay hapis cezası
3-..."yü kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; TCK.nin 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca; 8 yıl 4 ay hapis cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık ..."ın katılanlar ..., ... ve mağdur ..."yü öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin meşru müdafaa bulunduğuna, suç vasfının yaralama olduğuna ve haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine, katılan Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin katılan ..."ı öldürmeye teşebbüs suçu bakımından üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine, takdiri indirim hükmünün uygulama yeri bulunmadığına ve sair hususlara yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 09.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.