Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6196 Esas 2019/8493 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6196
Karar No: 2019/8493
Karar Tarihi: 29.05.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6196 Esas 2019/8493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna dair adli para cezasının türü ve miktarına göre doğrudan hükmolunan cezanın temyizi mümkün olmadığına karar verilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili ise hakim takdirine uygun olarak uzun süreli hapis cezası verilmiştir. Ancak sanık için hak yoksunluklarına karar verilmemesi, kararın bozulmasına sebep olmuştur. Sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek, hüküm BOZULMUŞ ve yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilmiştir. Kanunlar ise şöyle açıklanmıştır: 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi, TCK'nun 53/3 ve 53/1 maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2018/6196 E. , 2019/8493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Mağdurun depo olarak kullandığı evden eşyaların çalınmasına ilişkin olayda, suça konu yerin konut olarak kullanılmaması karşısında, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun Kanun Yararına Bozmaya konu yapılması mümkün görülerek yapılan incelemede; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’nun temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nun 53/3. maddesi uyarınca 53/1. maddede belirtilen bir kısım hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği
yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasına ""Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve TCK"nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, T.C. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.