MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25.03.2014 tarih ve 2013/12-74-2014/140 Esas- Karar sayılı ilamı ile istikrarlı diğer kararlarında da vurgulandığı üzere; ceza yargılanmasında sanığın sorgusu yapılmadan hüküm kurulabileceğine ilişkin kuralın, fiilin suç oluşturmaması veya yeni bir yasal düzenleme ile suç olmaktan çıkarılması gibi herhangi bir araştırmayı gerektirmeyen bir durumun varlığı halinde, başak bir deyişle derhal beraat kararı verlmesi ile sınırlı olarak uygulanabileceği, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda ise sanığın savunması alınmadan hüküm kurulamayacağı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK"nın 193. maddesine yanlış anlam verilerek sanık ..."ın sorgusu yapılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Katılan ...’nun, soruşturma aşamasında alınan beyanında, annesi ve kardeşlerinin olay yerinde bulunup sanıklara yönelik, yapmayın diye bağırdıklarını belirtmesi karşısında; katılanın anne ve kardeşlerinin yöntemince duruşmaya çağrılıp, tanık sıfatıyla dinlenmelerinden sonra suçların unsurlarının oluşup oluşmadığı tartışılıp değerlendirilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Katılan ..."ın soruşturma aşamasındaki beyanı ile adli raporda katılanın sağ omuzda ekimoz, ağrı ve hassasiyet olduğuna yönelik tespit karşısında, kanıtlar tartışılıp değerlendirilmeden, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.