Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1738 Esas 2019/5990 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1738
Karar No: 2019/5990
Karar Tarihi: 03.12.2019

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1738 Esas 2019/5990 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi, suç yağma ve hüküm mahkumiyet. Dosya incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın etkin pişmanlık iradesiyle hareket etmediği kabul edildiğinden, \"Etkin pişmanlık\" müessesesine yanlış anlam verilerek ceza indirimi yapılması bozmayı gerektirmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 168/3. maddesi ile indirim yapılmak suretiyle noksan ceza tayin edilmesi yerinde değildir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 168/3. maddesi, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

6. Ceza Dairesi 2017/1738 E. , 2019/5990 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mağdurdan yağmalanan cep telefonu, kolluk görevlilerinin sanığı yakaladığında üst araması sonucu, rızai iade olmadan ele geçirildiği anlaşıldığından, somut olayda sanığın etkin pişmanlık iradesi ile hareket etmediğinin kabulü gerekirken, “Etkin pişmanlık” müessesesine yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK" nin 168/3. maddesi ile indirim yapılmak suretiyle noksan ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca 26.10.2010 tarihli karar yalnızca sanık savunmanı tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle bu karardaki ceza miktarını aşmayacak şekilde sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 03.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.