Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/7001 Esas 2019/3017 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/7001
Karar No: 2019/3017

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/7001 Esas 2019/3017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Davanın nedeni Türk Medeni Kanunu'nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasıdır. İlk derece mahkemesince tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayeti anneye verilerek 2.500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Tazminat talepleri eşit kusur nedeniyle reddedilmiş, davalı-karşı davacı kadının nafaka talebi ise savunmanın genişletilmesi yasağı kapsamında kalmıştır. Bölge adliye mahkemesi tarafların sair istinaf başvurularının esastan reddine karar vermiştir. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir isabetsizlik bulunmasına rağmen, hükmün belli bölümlerinin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 166/1 ve HMK 370/2.

2. Hukuk Dairesi 2017/7001 E. , 2019/3017 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile ortak çocuk lehine hükmolunan nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kasamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; taraflarca karşılıklı açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davaları olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayeti anneye verilerek 2.500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına hükmolunmuş, tarafların tazminat talepleri eşit kusur nedeniyle, davalı-karşı davacı kadının nafaka talepleri ise savunmanın genişletilmesi yasağı kapsamında kaldığı gerekçesi ile reddedilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen karar hakkında taraflar istinaf incelemesi talebinde bulunmuştur. İstinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davacı-karşı davalı erkeğin ortak çocuk lehine hükmolunan nafaka miktarlarına yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile bu konuda yeniden eda hükmü oluşturulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki, bölge adliye mahkemesince tarafların sair istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği halde reddedilen istinaf talepleri hakkında ret kararı ile yetinilecek yerde "Boşanma, tazminat talepleri, yargılama giderleri ve vekalet ücretleri" hakkında yeniden hüküm kurulması doğru değil ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi hükmünün 2/b, 2/d, 2/e, 2/f, 2/g ve 2/ğ bentlerinin hükümden çıkarılmasına, hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 19.03.2019 (Salı )