Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10695 Esas 2018/4780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : ... hakkında mahkumiyet,
sanık ... hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Sanıkların iştirak iradesi ile kazanç elde etme amacıyla borç para verdikleri iddiasıyla kamu davası açılmış ve sanık ...’in beraatine karar verilmiş ise de; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde ortaya çıkarılması bakımından,müşteki ...’in sanık ...’dan faiz karşılığı ödünç para aldığı teminat olarak sanık ... lehine kendisine ait taşınmaz üzerinde ipotek hakkı verdiğine yönelik beyanı karşısında yeniden duruşmaya celbiyle tapuda yapılan ipotek işlemleri sırasında ipoteğin konulması ve kaldırılması aşamalarında sanık ...’nın bulunup bulunmadığı ve işlemleri ne şekilde yaptıklarının ayrıntılı olarak sorulması, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin kolluk incelemesi yaptırılması, alacaklısı olduğu icra dosyalarının araştırılarak varsa borçlularının tanık sıfatıyla dinlenilmelerinden sonra hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Tefecilik suçunda suç tarihinin, kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih, zincirleme suçlarda ise son suçun işlendiği gün olduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere değişik zamanlarda birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para verilmesi halinde zincirleme tek tefecilik suçunun oluşacağı nazara alındığında; UYAP üzerinden yapılan incelemede sanık hakkında aynı suçtan açılan Ankara (Kapatılan) 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/148 Esas ve 2012/53 Karar sayılı sayılı dosyasında 2010 yılı ve öncesinde tefecilik yaptığı iddiasıyla yargılandığının anlaşılması karşısında, söz konusu dosyanın araştırılması, derdest ise birleştirilmesi, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneğinin getirtilerek incelenmesinden sonra eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığının ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının saptanması, ayrıca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde sanığa TCK"nın 241. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra kesinleşen dava dosyasından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
a-)Tefecilik suçundan 5237 sayılı TCK"nın 241/1, 43/1 ve 62. maddeleri uyarınca tayin edilen hapis cezasının 62. maddesi uyarınca indirimi sırasında yılların aylara tahvili sonucu 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay şeklinde eksik cezaya hükmolunması,
b-)Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.