Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/16030 Esas 2018/5990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Asıl ve birleşen davalar bakımından; davacı, murisinin iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlerle temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, A-2010/170 Esas sayılı dosya yönünden; davacının 04.05.200 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası sebebiyle 400,00 TL maddi tazminatın 04.05.2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, B-2009 / 268 E. -2011 / 192 K. sayılı dosya yönünden; davacının 04.05.2000 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası sebebiyle manevi tazminat talebinin kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın 04/05/2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, İşitme kaybı mesleki hastalığı sebebiyle istenene Manevi tazminat talebinin Reddine, C-2011/117 E. 2012/237 K sayılı dosya yönünden; 1.000,00 TL maddi tazminatın 04/05/2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, davacının 04.05.2000 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası nedeniyle manevi tazminat talebinin Reddine, D-2016/101 E. 2016 /72 K. sayılı dosya yönünden, 23.725,79 TL maddi tazminatın 04/05/2000 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıldan alınarak davacı tarafa verilmesine,
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10. Maddesinde, manevi tazminat davalarında bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda; birleşen 2011/117 E. 2012/237 K. sayılı dosya yönünden manevi tazminat talebinin tamamı reddedildiğinden davalı lehine 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nispi vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Hüküm fıkrasının C-7. Bendindeki ""6.950,00"" rakamlarının silinerek yerine ""1.800,00"" rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harçlarının temyiz edenlere yükletilmesine, 03.07.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.