Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.10.2017 tarih ve 2016/202 - 2017/603 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri ve 3713 Sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1-Sanık ... bakımından İlk Derece Mahkemesinin 2017/166-127 Esas-Karar numaralı birleştirme kararı ve dosya kapsamındaki deliller CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunarak, bu delillerin hükme esas alınıp alınmayacağının tartışmasız bırakılması,
2-16.05.2017 havale tarihli araç aramasına ilişkin kamera kaydı ile el konulan dijitallere ilişkin değerlendirme ve tespit raporlarının dosyaya celbine karar verilmesine göre CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanıklar ve müdafilerine okunup diyecekleri sorulması lüzumu,
3-Sanıkların irtibatlı olduğu kişilerin örgüt mensubu olup olmadığı araştırılmadan kabule alınarak; eksik araştırmayla karar verilmesi, ayrıca;
4-Mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde, sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısı ve herkesi inandıracak şekilde olması, Yargıtay"ın tutarlılık denetimini yapabilmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu verilere mahkeme tarafından ulaşılan sonuçların; iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, bu suretle dava konusu eylemin oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise suç olarak tanımlanıp tanımlanmayacağı konusundaki mahkeme kabulünün duraksamaya yol açmayacak biçimde karar yerinde gösterilmesi gerekirken; ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararında, anılan ilkelere uymayarak sanıklar bakımından hangi delillere dayandığını da açıklamadan soyut bir kabul ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/1, T.C. Anayasasının 141/2, CMK"nın 34/1 ve 230/1-c maddelerine de aykırılık oluşturacak biçimde gerekçesiz hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebeplerden dolayı hükümlerin CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.