Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7645 Esas 2019/8915 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7645
Karar No: 2019/8915
Karar Tarihi: 08.04.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7645 Esas 2019/8915 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlk derece mahkemesince çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen kararda, Cumhuriyet Savcısının temyiz isteği reddedilmiş, ancak sanık müdafisinin temyiz itirazları kabul edilerek karar bozulmuştur. Bu bozma kararı sebebiyle, delillerin takdir ve münakaşasının değerlendirilmesi ve yargılama görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olması gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekliliği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesi, 6545 sayılı Kanun, 5235 sayılı kanunun 12. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. ve 321. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2018/7645 E. , 2019/8915 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm sanık müdafisi ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece 14.03.2013 günü verilen hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından CMUK"nın 310/3. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir aylık kanuni süresinden sonra sunulan 09.05.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın üzerine atılı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle delillerin takdir ve münakaşasının değerlendirme ve yargılama yapma görevinin 5235 sayılı kanunun 12. maddesi gereğince Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekliliği,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.