Kasten öldürmeye azmettirme ve kasten öldürmeye yardım - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3132 Esas 2019/4232 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3132
Karar No: 2019/4232
Karar Tarihi: 09.10.2019

Kasten öldürmeye azmettirme ve kasten öldürmeye yardım - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3132 Esas 2019/4232 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/3132E-2019/4232K sayılı karara göre, sanıklardan biri kasten öldürmeye azmettirme, diğer sanıklar ise kasten öldürmeye yardım suçundan suçlu bulunmuştur. Bu kapsamda, bir sanık 25 yıl hapis cezasına çarptırılmış, diğer sanıklar ise 12 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Buna karşın, bazı sanıklar beraat etmiştir. Daire, sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğuna karar vermiş ve aynı avukat tarafından savunmalarının yapılmış olmasını yasaya aykırı bulmuştur. Kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 38/1, 81/1, 62/1, 53 ve 63. maddeleri uyarınca verilen cezalar ve TCK'nın 39/1 ve 29. maddeleri de yer almaktadır.

1. Ceza Dairesi 2017/3132 E. , 2019/4232 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye azmettirme ve kasten öldürmeye yardım
HÜKÜM : Sanık ... hakkında: TCK"nin 38/1 maddesi delaletiyle 81/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası,
Sanıklar ... ve ... hakkında: TCK"nin 81/1, 39/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 12 şer yıl 6 şar ay hapis cezası,
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında: ayrı ayrı beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluşa ve dosya kapsamına göre;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... müdafiinin Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin yargılaması sırasında, sanık ..."in azmettiren olmadığını, sanık ..."ın isnat edilen suçu işlemediğini, sanıkların beraat etmeleri gerektiğini, olmadığı takdirde haklarında 5237 sayılı TCK"nin 39. ve 29. maddelerininin uygulanması gerektiğini, diğer sanıkların ise suça katılmadıklarını ifade etmesi karşısında, sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu anlaşılmakla; sanıkların ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38/1 ve 5271 sayılı CMK.nin 152. maddelerine aykırı davranılması;
Yasaya aykırı ve sanıklar müdafii ve katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenlerle tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA, 09/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.