Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/6942 Esas 2021/9213 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasının reddine dair verilen yukarıda tarih ve numaraları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş; davalılar vekili de temyize cevap dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla, duruşma için belirlenen 22/06/2021 günü taraf vekillerinin yüzlerine karşı duruşmaya başlanarak, sözlü açıklamaları da dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak tespit edilen fark bedelin verilen sürelere rağmen bloke edilmediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
1)Kamulaştırma Kanununun 10. maddesinin 8. fıkrasında "...10 uncu maddeye göre mahkemece yapılacak davetiye ve ilanda belirtilen bankaya yatırılması ve yatırıldığına dair makbuzun ibraz edilmesi için idareye onbeş gün süre verilir. Gereken hallerde bu süre bir defaya mahsus olmak üzere mahkemece uzatılabilir." ifadesi yer almaktadır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; mahkemece tespit edilen fark bedelin bloke edilmesi için 20.11.2019 tarihli celsede idareye 15 gün süre verildiği, 25.12.2019 tarihli celse de ikinci kez idareye 15 gün süre verildiği, davacı idarenin duruşmada hazır olmadığından sürenin tebliğ ile başladığı, davacı idareye davetiyenin 20.01.2020 tarihinde tebliğ edildiği ve sonraki celse tarihinin 29.01.2020 olduğu gözetildiğinde idareye ikinci kez verilen süre 15 günden az olup, ikinci kez verilen sürenin usulüne uygun olmadığı anlaşılmıştır.

Bununla bilirkte; davacı idare vekili tarafından 12.02.2020 tarihinde sunulan dilekçe ekindeki banka dekontuna göre 04.02.2020 tarihinde davacı idarenin depo kararını yerine getirdiği tespit edilmiştir.
Bu itibarla; mahkemece verilen sürelerin usuüne uygun olmadığı ve idarenin depo kararını yerine getirdiği anlaşıldığından, usul ekonomisi de gözetilerek işin esasına girilip bir karar verilmesi gerektiği düşünülmeden; yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi;
2) Dairemize temyiz incelemesi için gönderilen dava dosyasında; bozma öncesi yapılan yargılamaya ilişkin evraklar bulunmadığı, eldeki dosyanın davalı vekilinin ilk kararı temyiz istemine ilişkin dilekçesi ile başladığı anlaşılmış, olup, dosyanın temyiz incelemesi için tüm ekleri ile birlikte gönderilmesi gerektiğinin düşünülmemesi
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün sair hususlar incelenmeksizin HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, temyiz eden davacı idare yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 3.050,00-TL. vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 22/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.