Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hükümler : Sanığın TCK’nın 133/3, 62, 52/1-2, 51/1-3, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 2 yıl denetim süresi belirlenen erteli 1 yıl 8 ay hapis ve 400,00 TL adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.11.2017 tarihli, 2016/375-2017/661 sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusu üzerine ilk derece mahkemesi hükmünün CMK’nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak, sanığın CMK’nın 223/2-a
maddesi gereğince beraatine dair hükümler


Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen 20.06.2018 tarihli, 2018/348-2018/1921 sayılı “istinaf talebinin kabulüyle ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasından sonra yeniden kurulan beraat hükümlerine” ilişkin karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Resmi nikahlı eşi olan katılan ...’ın olumsuz tutum ve davranışlarından dolayı evlilik birliğinin ve müşterek hayatın çekilmez hale geldiğini iddia eden sanık ...’nın, katılanla fiilen ayrı yaşadıkları dönemde, aile içi geçimsizliğin nedenleri ve müşterek çocukları hakkında katılanla yaptıkları telefon görüşmelerini gizlice kaydetmek ve bu kayıtları boşanma davasına sunmak suretiyle TCK’nın 133/1-3. madde ve fıkralarında tanımlanan kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunu işlediği iddiasına konu olayda;
Ses kayıtlarındaki görüşmelerin yüz yüze değil, telefon aracılığıyla gerçekleşmesinden dolayı iddianamede kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçu olarak nitelendirilen eylemlerin, iddianame anlatımı gözetilerek, TCK’nın 132. maddesindeki haberleşmenin gizliliğini ihlal ve aynı Kanun’un 134. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçları kapsamında değerlendirilebileceği; ancak, katılana ait ses kayıtlarını, üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, kaybolma olasılığı bulunan delillerin muhafazasını sağlayıp, boşanma davasına sunarak, aile içi geçimsizliğin kaynağının katılanın olumsuz tutum ve davranışları olduğunu ispatlama amacını taşıyan eylemlerinde, hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle davranmadığı gerekçelerine dayalı olarak ilk derece mahkemesinin mahkumiyet hükmü kaldırılarak, sanık hakkında CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat hükümleri kurulmasına ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin kararında dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiillerin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek bölge adliye mahkemesince kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın iddialarını başkaca delillerle ispatlama olanağı bulunmasına rağmen katılanı kışkırtarak ve onun rızası dışında kayıt yapıp, ses kayıtlarını boşanma davasının görüldüğü mahkemeye sunması nedeniyle ilk derece mahkemesinin mahkumiyet kararının isabetli olmasından dolayı bölge adliye mahkemesince verilen beraat hükmünün bozulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 20.06.2018 tarihli, 2018/348-2018/1921 sayılı “istinaf talebinin kabulüyle ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasından sonra yeniden kurulan beraat hükümlerine” dair kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Gaziosmanpaşa 5. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 22.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.