Terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/2014 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/358
Karar No: 2020/2014
Karar Tarihi: 04.03.2020

Terör örgütünün propagandasını yapma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/2014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, terör örgütünün propagandasını yapma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelenen dosyada, sanığın kabul edilen eyleminin 3713 sayılı Kanunun 7. maddesinin ikinci fıkrasına eklenen düzenleme kapsamında olmadığı belirlendiğinden temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Kararda, 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik kanun maddelerine yer verildi.

16. Ceza Dairesi 2020/358 E. , 2020/2014 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesinin 08.02.2017 tarih ve 2015/416 - 2017/38 sayılı kararı
Suç : Terör örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kabul edilen eyleminin hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 13. maddesi ile 3713 sayılı Kanunun 7. maddesinin ikinci fıkrasına eklenen düzenleme kapsamında olmadığı belirlendiğinden ve bu nedenlerle sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.