MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TESCİL
KANUN YOLU : TEMYİZ



Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay bozma ilamında özetle; “Haritasında yol olarak gösterilen dava konusu taşınmaz bölümünün, davacının iddia ettiği gibi özel yol mu yoksa paftasında yol olarak gösterilmiş olmakla umumi yol mu olduğuna ilişkin olarak Mahkemece yerel bilirkişi ve zilyetlik tanığının dinlenilmediği, davacı tarafından çekişmeli bölüm üzerinde nasıl bir zilyetlik sürdürüldüğü varsa bunun ekonomik amacına uygun olup olmadığı hususundaki araştırmanın yetersiz olduğu belirtilerek, taraflardan HMK"nın 31. maddesi uyarınca tanık göstermeleri istenerek tespit edilecek taraf tanıkları ve davada yararı bulunmayan yerel bilirkişiler ile teknik ve ziraat mühendisi bilirkişisinin katılımıyla yeniden keşif yapılması, keşif sırasında dinlenilecek yerel bilirkişi ve taraf tanıklarından, taşınmazın öncesinin ne olduğu, umumi yol mu; yoksa davacıya ait özel yol mu olduğu, yol değil ise taşınmazda zilyetliğin bulunup bulunmadığı, varsa hangi tarihte ve ne zaman başladığı hususlarında maddi olaylara dayalı bilgi alınması, ziraat bilirkişisinden, taşınmazın niteliğini, toprak yapısını ve bitki örtüsünü irdeleyen ayrıntılı ve gerekçeli rapor alınması, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi” gereğine değinilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, 03.01.2019 tarihli teknik bilirkişi İbrahim Metin Salihoğlu tarafından hazırlanan bilirkişi raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 260,00 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz bölümünün davacı adına kayıtlı 123 ada 23 parsel sayılı taşınmaza ilave edilmek suretiyle tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili, dahili davalı Hazine vekili ile dahili davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan teknik bilirkişi raporunda (A) harfi ile gösterilen taşınmaz bölümünün, davacı adına kayıtlı bulunan 123 ada 23 parsel sayılı taşınmaz ile zeminde bütünlük gösterdiği, taşınmazda davacının eklemeli olarak 40 yıllık zilyetliğinin bulunduğu kabul edilmek suretiyle yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır. Davacı ..., adına kayıtlı 123 ada 23 parselin devamı niteliğinde olup, kadastro sırasında yol olarak tescil harici bırakılan dava konusu taşınmazın, babası ... tarafından, .... Asliye Hukuk Mahkemesinin 1981/185 Esas sayılı dosyasında açılan davada yapılan yargılama sonucunda, özel yol olmasına karar verildiğini, daha sonra Mahkemenin 02.08.1984 günlü tavzih kararıyla, söz konusu yolun, geçit hakkı olarak tescil edildiğini ancak hükmün infaz ettirilemediğini ileri sürerek, bu yerin 123 ada 23 parsele ilavesiyle adına tescili istemiyle dava açmıştır. Dosya arasında bulunan ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 1981/185 Esas, 1981/474 Karar sayılı ilam fotokopisi incelendiğinde; dava tarihi itibarıyla 194 parsel (yeni 123 ada 23) sayılı taşınmazın tapu kayıt maliki olan ... tarafından, dava konusu taşınmaz bölümünün sınırında bulunan taşınmazların tapu kayıt malikleri aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonucunda, dava konusu taşınmaz bölümünün, 194 parselin özel yolu olarak kabulü ile tapuya bu şekilde tesciline karar verildiği; Mahkemenin 02.08.1984 günlü tavzih kararı fotokopisi incelendiğinde ise, davacının talebi üzerine hükmün, “dava konusu taşınmazın, 194 parsel lehine geçit hakkı olarak tesciline” şeklinde tavzihine karar verildiği anlaşılmıştır. Bilahare kararın infazı için Tapu Müdürlüğüne yapılan başvurunun, karara konu taşınmazın zaten kadastro sırasında yol olarak tescil harici bırakıldığı ve zemindeki mevcut bu yolun da 194 parseldeki eve kadar devam ettiği, bu durumda fenni yönden yapılacak bir işlem bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmıştır. Mahallinde 11.01.2019 gününde yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişiler ve davacı tanıkları, dava konusu taşınmaz bölümünün, davacı ve davacının babası tarafından 123 ada 3 parselde bulunan eve ulaşımı sağlamak için yol olarak kullanıldığını beyan etmişlerdir.
Hal böyle olunca; dava konusu taşınmazın, kadastro sırasında yol olarak tescil harici bırakıldığına, halihazırda da zeminde yol olarak kullanıldığına ve taşınmazda davacı lehine zilyetlikle iktisap koşuları oluşmadığına göre, Mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden Belediyelere ayrı ayrı iadesine, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.