Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/7683 Esas 2014/9909 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/7683
Karar No: 2014/9909
Karar Tarihi: 05.05.2014

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/7683 Esas 2014/9909 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2014/7683 E.  ,  2014/9909 K.

    "İçtihat Metni"



    Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı adına Av. ... ile Türkiye Taş Kömürü Kurumu Genel Müdürlüğü adına Av. ... aralarındaki dava hakkında Amasra Asliye Hukuk Mahkemesinden İş Mahkemesi sıfatıyla verilen 19/02/2014 günlü ve 2011/145 Esas 2014/52 Karar sayılı hükmün davacı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine, yerel Mahkeme tarafından, hükmün, kabulüne karar verilen miktar itibariyle kesin bulunduğundan bahisle davacı Kurum vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
    Bu kez, temyiz isteminin reddine ilişkin 28/02/2014 günlü işbu ek kararın davacı Kurum vekilince yasal süresi içinde temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldüdosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1890,00 TL olarak değiştirmiştir.
    Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi gözetilerek, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
    Somut olayda; yerel mahkemenin gerekçesi de gözetildiğinde, hüküm altına alınan 841,16 TL alacak tutarına göre reddedilen tutar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün bulunmadığından; Mahkemenin, davalı vekilinin temyiz itirazına ilişkin 28/02/2014 tarih ve 145/52 sayılı ek kararının ONANMASINA, 05.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.