MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin davalı belediyede büro personeli olarak çalıştığını, hizmet sözleşmesine haksız olarak son verilmesi nedeni ile açtıkları işe iade davasının kabul edildiğini, kabul kararın Yargıtay incelemesinden de geçmek suretiyle kesinleştiğini, davalı kuruma yasal süresi içerisinde işe iade için başvurduklarını, ancak davalının, müvekkiline işe iade edilmemekten dolayı hak kazandığı bir kısım alacaklarını ödemek suretiyle eylemli olarak işe başlatmama iradesini ortaya koyduğunu, yasal alacaklarının eksik ödendiğini ileri sürerek fark işe başlatmama tazminatı, fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı alacağı ile yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının tüm alacaklarının kendisine ödendiğini ve yıllık izinlerini de kullandığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında yıllık izin ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.Akdin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.Somut olayda, davacının hizmet süresine göre 114 gün yıllık ücretli izin hakkı bulunduğu ve davalı tarafça yıllık izin kullandırıldığının ispat edilemediği kabul edilerek karar verilmiştir. Dosya içerisinde davacıya ait imzalı izin belgeleri mevcut ise de, bu belgelerinin süresinden sonra dosyaya sunulduğu ve bu nedenle itibar edilemeyeceği gerekçesi ile değerlendirmeye alınmayacağına karar verildiği görülmektedir. Ancak varılan bu sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Anılan belgelerdeki imzalar, davacı tarafından inkar edilmemiştir. Kaldı ki davalı yasal süresi içerisinde sunduğu cevap dilekçesinde ve delil listesinde “yıllık izin belgeleri” ne dayanmış, sadece davalı kurumdan celbi gerektiği için sürecin uzaması nedeniyle mahkeme dosyasına fiziken ibrazı vakit almıştır. Bu durumda davalının yasal süresi içerisinde delil olarak dayandığı belgelerin, davacı imzasına havi olacak şekilde fiziki olarak da dosyaya ibraz edilmesine rağmen, süresinde sunulmadığı gerekçesi ile değerlendirme dışı tutulması savunma hakkını kısıtlar niteliktedir. Bu nedenle yargılama aşamasında dosyaya sunulan yıllık izin belgelerinin değerlendirilmesi ve sonucuna göre yıllık ücretli izin alacağının hesaplanması gerekirken, davalının savunma ve ispat hakkının ihlal edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.