Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığa yüklenen hakkı olmayan yere tecavüz suçlaması nedeniyle yapılan yargılama sonucunda beraat kararı verdi. Ancak, suç tarihindeki hukuki kesintinin gözetilmemesi, şikayetçinin duruşma zamanında haberdar edilmemesi ve delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması saptanmadan beraat kararı verilmesi nedenleriyle karar müşteki ve Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edildi. Temyiz başvuruları uygun görüldü ve kararın bozulması kararlaştırıldı.

CMK'nın 260. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müştekinin temyiz hakkı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 21.01.2015 iddianame tarihi olacağının gözetilmemesi,
2- CMK.nın 234. maddesi uyarınca duruşmadan haberdar edilme ve 237. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan şikayetçiye duruşma günü bildirilip davaya katılma ve delillerini sunma olanağı verilmeden tensip tutanağı ile hüküm kurulması,
3- CMK.nın 193/2. maddesi uyarınca fiilin suç oluşturmaması veya suçun yasal unsurlarının gerçekleşmemesi nedeniyle derhal beraat kararı verilmesi dışında, sanığın ifadesinin sonuca etkili olduğu, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması saptanmadan beraat kararı verilemeyeceği gözetilmeksizin, usulüne uygun biçimde savunması alınmadan ve delil değerlendirmesi de yapılarak sanık hakkında yazılı şekilde tensiple beraat kararı verilmesi.
Yasaya aykırı bulunan bu hususlar nedeniyle kararın bozulması gerektiği kanun maddesiyle açıklandı: 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi.