Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

16.03.2007 tarihli kararda CMK"nın 34/2. maddesi uyarınca kanun yoluna başvuru şeklinin, süresinin ve sürenin başlangıcının gösterilmediği anlaşıldığından, sanığın 16.03.2010 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir itiraz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 11.12.2009 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 16.03.2007 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip
verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 07.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.