Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2020/134 Esas 2020/2889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, apartmanın çatısının devamlı aktığını, yağmur yağdığında evde oturulamayacak derecede hasar oluştuğunu davacının ve kiracısının davalı apartman yönetimine bu durumu beyan ettiklerini fakat apartman yönetimi çatının yapılması konusunda karar almış ise de yıllardır çatının yapılması konusunda hiçbir adım atamadıklarını, kiracının çatı akması nedeniyle artık dayanamadığını ve 2010 Eylül ayında daireden çıktığını, daha sonra bu halde daireyi kimseye kiralamadığını, Yalova Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/17 D.iş sayılı dosyasından yapılan tespit ile bu durumun tespit edildiğini, bu nedenlerle 2010 yılından bu yana aylık kira bedeli olan 3600,00 TL ile bilirkişilerce tespit edilen boya badana masrafı olan 250,00 TL olmak üzere toplam 3.850.00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulü kısmen reddi ile 1.276,66 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... yönetiminden tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacak istemine ilişkindir.
Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde; 3.850.00.-TL asıl alacak talep edilmiş olduğu görülmüştür. Mahkemece; açılan davanın kısmen kabulü ile 1.276.00 TL alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Temyiz konusu yapılan miktar 2.590,00-TL’nin altındadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 5219 sayılı Kanunla değişik HUMK’nın 427. maddesi uyarınca, 2.590,00.-TL’den az olan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin hükümler kesindir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin itirazlarının kabulü ile hükmün REDDİNE, harcın istek halinde karar düzeltme talebinde bulunana geri verilmesine 14/09/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.