MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı şirket temsilcisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, davacı banka ile davalı arasında kredi sözleşmesi akdedildiğini, bu kredi sebebiyle ... plakalı araç üzerine rehin tesis edildiğini, davalının kredi borçlarını ödememesi üzerine hesap kat ihtarnamesi keşide edildiğini, ardından rehinin paraya çevrilmesi yolu ile başlattığı takibe davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve % 20 oranında icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket temsilcisi, cevap dilekçesi sunmamış, ön inceleme duruşmasında, taşıt kredisi borcunun kalmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı ile davalı arasında akdedilen genel kredi sözleşmesinin 12. maddesinde sözleşme dışında alınmış olan her türlü teminatın müşterinin bankaya olan herhangi bir borcu içinde teminat oluşturacağının kabul edildiği, rehine konu edilen taşıt kredisi borcu ödenmiş olsa da genel kredi sözleşmesine göre rehinin devam ettiği, davacı bankanın 1 adet çek yaprağı bedelinin nakden depo edilmesi isteminde bulunabileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, kabul edilen miktara %37 oranında temerrüt faizi yürütülmesine, alacak likit olup davalı itirazında haksız olduğundan kabul edilen miktar üzerinden %20 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı şirket temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık 2007 yılında kullanılan taşıt kredisi nedeniyle taşıt üzerine tesis edilen rehnin 02.07.2012 tarihli genel kredi sözleşmesinin 11.5. ve 12. maddesi uyarınca bu sözleşmeden kaynaklanan kredi borcunun da teminatı oluşturup oluşturmayacağı hususunda toplanmaktadır. Davacı banka 2012 yılında akdedilen kredi sözleşmesi nedeniyle borcun ödenmemesi üzerine hesabı kat ederek davalı şirkete ihtarname göndermiş, ihtarnamede ise davalının rehnin dayanağı olan sözleşme kapsamında borçtan sorumlu olduğunu ve aracın bu kredilerin teminatını da teşkil ettiğini belirtmiştir. Davalı taraf ise aracın taşıt kredisi nedeniyle rehnedildiğini, taşıt kredisinden kaynaklanan herhangi bir borç bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Dairemizce yapılan geri çevirme kararı ile araç rehin sözleşmesinin aslı veya onaylı örneğinin mahkemece temin edilerek gönderilmesi için yazılan müzekkereye, davacı tarafça şekil serbestisi bulunduğu, araç üzerinde rehin şerhinin bulunmasının yeterli olduğu, bu şekilde rehin ilişkisinin kurulduğu belirtilmiştir. Bu kez Dairemizce yeniden müzekkere yazılarak araç üzerine rehnin konulmasına ilişkin 21.09.2007 tarihli yazının eklenerek gönderilmesi istenilmiştir. ... tarafından Trafik Şube Müdürlüğüne 21.09.2007 tarihinde yazılan yazıda, taşıt kredisi kullanan davalı şirkete ait aracın rehin alındığı belirtilerek rehin şerhinin dosyasına işlenmesi hususunun istenildiği görülmüştür. Dolayısıyla rehin konusu araç 2007 yılında kullanılan taşıt kredisine istinaden rehnedilmiştir. İleride doğacak alacakların taşınır rehni ile teminat altına alınması mümkün ise de teminat altına alınmak istenen alacağın belirli olması gerekir. Bu bağlamda uyuşmazlık konusunu teşkil eden 2012 tarihli sözleşmenin 11.15.maddesinde bankanın kendisine rehinli olan taşınır mal ve değerleri dilediğine rehnedebileceği, 12. maddesinde ise teminatların bankanın her türlü alacakları için karşılık teşkil edeceği hüküm altına alınmış ise de, mevcut hükümler genel ve soyut nitelikte olup bu hükümlerin 2007 yılında alınan araç rehninin daha sonra doğmuş veya doğacak borçların da teminatını teşkil ettiği şekilde değerlendirilmesi doğru değildir. Dolayısıyla taşıt kredisi nedeniyle 2007 yılında teminat olarak alınan rehnin, bundan 5 yıl sonra imzalanan 2012 tarihli kredi sözleşmesinin genel nitelikteki hükümleri gereğince bu krediden doğan borcun teminatını teşkil etmeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı şirkete iadesine, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.