Yargıtay - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12723 Esas 2021/1161 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12723
Karar No: 2021/1161
Karar Tarihi: 27.01.2021

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/12723 Esas 2021/1161 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi tarafından verilen 2020/12723 E., 2021/1161 K. sayılı kararda, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından yargılandığı ve mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Kararda, mahkumiyet hükümünün temyiz edilemeyecek şekilde doğrudan 3.000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bu nedenle suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebinin reddedildiği ifade ediliyor. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazlarının ise mahkeme tarafından yerinde görülmediği ve hükmün onandığı belirtiliyor. Ancak, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin temyiz itirazlarının haklılığına karar verilerek, hüküm bozulduğu ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü ifade ediliyor. Kanun maddelerine ilişkin olarak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddelerine değiniliyor.

2. Ceza Dairesi 2020/12723 E. , 2021/1161 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ :Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun müştekinin iş yerine geceleyin girerek 100,00 TL bozuk para ve cep telefonu çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/4 ve 31/2. maddesinde tanımlanan konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu bu suç için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e ve 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 4 yıllık asli dava zamanaşımının, 12/02/2016 tarihli mâhkumiyet hükmünden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 27/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.