Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5928 Esas 2020/3772 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5928
Karar No: 2020/3772
Karar Tarihi: 12.03.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5928 Esas 2020/3772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek yapılan incelemede, uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanığın suç işleme kastıyla hareket ederek üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği sabit görülmüştür. Uzlaşmadan yararlanmayan sanık hakkında, TCK’nın 51. maddesi gereğince, zararın giderilmesi şartıyla, erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmemiştir. Bozmaya uyarak yapılan yargılamaya, delillerin toplanmasına ve mahkemenin kanaat ve takdirine göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 157/1 ve 51. maddeleri ile 5271 sayılı CMK’nın 253-254 maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2018/5928 E. , 2020/3772 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK."nın 157/1, 51 maddeler gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın katılana ait aracı satın almak için katılanın ikametine gittiği, aracını satması için katılanı ikna edip anlaştığı, katılana araç bedeli olarak 3.500 TL bedelli üç gün vadeli bono tanzim edip verdiği, katılana yanlış adres ve iletişim bilgileri verip kendisine tekrar ulaşılamadığı iddia edilen olayda; sanık savunması, katılan beyanları, ve dosya kapsamına göre; sanığın en başından itibaren suç işleme kastıyla hareket ederek üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
5271 sayılı CMK’nın 253-254 maddeleri kapsamında uzlaşmadan yararlanmayan sanık hakkında, TCK’nın 51. maddesi gereğince, zararın giderilmesi şartıyla, erteleme hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyarak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.