Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2015/2579 Esas 2017/2334 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı 3.kişi vekili, müvekkiline ait iş yerinde haciz yapıldığını, mahcuzların müvekkiline ait olduğunu belirterek, istihkak iddialarının kabulü ile % 40 tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı alacaklı vekili; davalıların baba - oğul ve kardeş olduklarını, davacının askerden yeni geldiğini, icra dosyasındaki tebligatların da haciz adresinde yapıldığını alacaklılardan mal kaçırmak için muvazaalı iş yeri devri yapıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda çekin düzenleme tarihinin iş yerinin devir tarihinden sonra olduğu, borçluların mal kaçırmak amacıyla iş yerini davacıya devrettiklerine dair delil elde edilemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3.kişinin İİK"nun 96. maddesine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre, icra dosyasındaki tebligatların haciz adresinde yapıldığı haczin “...” adresinde icra edildiği, davacı 3. kişinin vergi kayıtlarının “. ...” adresine ait olduğu, bu adresin ise daha önce vergi kayıtlarına göre davacı 3. kişinin babası olan borçluya ait olduğu, borçlu tarafından 3. kişiye kesilmiş olan 17.11. 2012 tarihli faturada, borçlu babası ile davacı 3. kişinin iş yeri adreslerinin aynı olduğu, borçlunun iş yeri açılış tarihi önce olmakla birlikte, ticari hayatta çekin ileri tarihli olarak düzenlenmiş olabileceği de dikkate alındığında, İİK"nun 97/a maddesinde düzenlenen karinenin alacaklı yararına olduğu, davacı 3. kişinin sunduğu faturalarda mahcuzlara ilişkin ayırt edici unsurların bulunmadığı, bu nedenle davacı 3. kişinin alacaklı yararına olan yasal karinenin aksini güçlü ve inandırıcı delillerle ispat edemediğinden Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün İİK"nun 366 ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın temyiz edene iadesine, 23.02.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.