Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/736 Esas 2019/5579 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/736
Karar No: 2019/5579
Karar Tarihi: 21.03.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/736 Esas 2019/5579 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hakaret davasıyla ilgili karar temyiz edildi. Kararın, katılan sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu ve ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtildi. Temyiz isteği reddedilerek dosya incelendi. Bir sanığın hakaret suçuna ilişkin verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına da temyiz edildiği ve mala zarar verme, yaralama ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, ancak sadece hakaret suçu yönünden hüküm verilmediği belirtildi. Görülen temyizde sanık hakkında atılı hakaret suçuna ilişkin uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, ilk karar bozuldu ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri: TCK’nın 151/1. maddesi, CMK’nın 253/3. fıkrası, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, CMK’nın 253/1. madde hükmü, 5271 sayılı CMK’nın 253/3. madde ve fıkrasının ikinci cümlesi, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi, ve CMK'nın 254. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/736 E. , 2019/5579 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyizin kapsamının katılan sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A- Katılan sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizinde;
Karşılıklı hakaret nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan sanık ... vekili ile katılan sanık ..."un (Hatipoğlu) temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Katılan sanık ...’nın hakaret eylemine ilişkin verilen kararın temyizine gelince;
Katılan sanık hakkında mala zarar verme, yaralama ve hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, tehdit ve mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, hakaret suçu yönünden hükmedilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın da temyiz edildiği anlaşılmakla, her ne kadar sanığın hakaret ve yaralama eylemi uzlaşma kapsamında olup, soruşturma aşamasında taraflara uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte atılı TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenmiş olan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmaması ve CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması nedeniyle somut olayda 5271 sayılı CMK’nın 253/3. madde ve fıkrasının ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı, bu nedenle de sanık hakkında atılı hakaret suçuna ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... vekili ile katılan sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.