Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1203 Esas 2019/5693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 16/03/2015 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ..., ... ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiilden kaynaklanan rücuen alacak istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ..., ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; mahkeme gerekçeli kararının davalılardan ..., ... ve ...’e usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Şöyle ki; adı geçen davalılara,mahkeme gerekçeli kararı doğrudan adres kayıt sistemindeki adreslerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin birinci fıkrasına göre; tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin ikinci fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanun"un "Tebliğ imkânsızlığı ve tebellüğden imtina" başlıklı 21. maddesine, 6099 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile eklenen ikinci fıkrasında; "Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır" hükmü yer almaktadır.
Şu durumda, davalılar ..., ... ve ...’e yapılan gerekçeli karar tebliğinin yukarıda açıklanan tebligat aşamaları izlenmeksizin tespit edilen adreslerine çıkarılan tebligatın doğrudan mernis şerhli Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapıldığı anlaşılmakla, öncelikle davalıların bilinen en son adreslerine tebligat çıkartılması, oradan sonuç alınamazsa adres kayıt sistemindeki adreslerine “mernis adresi” şerhi düşülmeksizin tebligat çıkartılması, buradan da sonuç alınamazsa o takdirde “mernis adresi” şerhi düşülerek Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken yukarıda anılan Kanun hükümleri uyarınca belirtilen yol ve yöntem izlenmeden yapılan tebliğ işlemi usulüne uygun değildir. Adı geçen davalılara usulüne uygun şekilde gerekçeli kararın tebliğ edilerek temyiz süresi beklendikten sonra varsa temyiz dilekçelerinin de eklenilerek dosyanın gönderilmesi için geri çevirme kararı verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlanıp gerekli temyiz süresi beklendikten sonra varsa temyiz dilekçelerinin de eklenerek, temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmek üzere dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.