Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/8879 Esas 2015/6825 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 6 - 2008/258103
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2008
NUMARASI : 2007/767 (E) ve 2008/433 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme



Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ., yokluğunda verilen hükmü süresinden sonra 14.01.2011 tarihinde temyiz etmiş ise de; tebligat tarihinde başka bir suçtan cezaevinde olduğu anlaşıldığından, öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen kararların temyiz incelemesinde;
Sanıkların birden fazla kişiyle birlikte mağdurun işyerine beraber girerek hırsızlık yaptıklarının anlaşılması karşısında; işyeri dokunulmazlığını ihlal eyleminin birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle TCK"nun 119/1-c maddesinin de uygulanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanıklar .. müdafii ile .."ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi ONANMASINA
2)Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen kararların temyiz incelemesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan hapis cezası nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, hangi sanık hakkında yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu bir kanaata varılamadığı gerekçesine dayanıldığı belirtilmeden, yazılı şekilde karar verilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar .. müdafii ile .."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı isteme gibi BOZULMASINA 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.