MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre sanık müdafiinin koşulları bulunmayan duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık ...’ya yükletilen müşteki ...’a karşı silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken denetim yükümlülüğü getirilmediği halde, 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesinin 1. cümlesi gereğince hükmün açıklanmasıyla yetinilmesi yerine, TCK"nın 51. maddesi uyarınca erteleme kararı verilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararının ve TCK"nın 53/f1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,
Eleştiriler dışında cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık hakkında müşteki ...’a karşı tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
1-Sanığın soruşturma aşamasında alınan beyanında müşteki Ünal’ı telefonla arayıp ölümle tehdit etmediğini ancak “sana sokakta etek giydirip gezdireceğim” dediğine dair ikrarda bulunduğu, müşteki ...’un soruşturma aşamasında; 08.09.2013 tarihinde sanık ...’nın tanık ... ile birlikte evine gelerek müşteki ... ile arkadaşlığını bitirmesini istediği, müşteki kabul etmeyince de “o zaman sana da sıkarım” dediğini, 14.09.2013 tarihinde ise 14:00 sıralarında sanığın cep telefonu ile arayarak “artık sen bittin, bu saatten sonra karşılaşmayalım”, saat 14:10 sıralarında yine arayarak “sana sokakta etek giydirip gezdireceğim” dediğini beyan ettiği halde, kovuşturma aşamasında; sanık ile tartıştığını, sanığın kötü şeyler söylediğini, sanığın ...’ın arabasına zarar vermesi üzerine ne olur ne olmaz diye şikayet ettiğini beyan etmesi ve çelişki üzerine sorulduğunda son ifadesinin doğru olduğunu belirtmesi, tanık ...’ın soruşturma aşamasında, müşteki Ünal’ın evine gittiklerinde sanığın tehdit eyleminde bulunmadığına dair beyanı karşısında, sanık, müşteki ve tanığın aşamalarda alınan beyanları arasındaki çelişkiler giderilip, hangi taraf ifadesine hangi gerekçeyle itibar edilip edilmediği, suçun TCK’nın 106/1-1 veya 106/1-2. maddelerinden hangisinin kapsamında kaldığı tartışılıp açıklandıktan sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-(1) nolu bozmaya uyularak yapılan araştırma ve değerlendirme neticesinde sanığın eyleminin TCK"nın 106/1-1. maddesi kapsamında tehdit suçunu oluşturduğunun kabulü halinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.