Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4471 Esas 2020/817 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, idaresindeki araç ile saat 03.40 sıralarında aydınlatmanın bulunduğu meskun mahal içinde yer alan bölünmüş yolda seyri esnasında direksiyon hakimiyetini kaybederek refüjdeki palmiye ağacına çarparak takla atması neticesinde araçta yolcu olarak bulunan iki kişinin vücutlarında 6. derece kırık oluşacak şekilde yaralanmalarına asli kusuru ile neden olduğu olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna, tayin edilen cezayı ödeyecek gücünün bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının maddesinin gösterilmemesi ile sanığın birden fazla kişinin yaralanamsına neden olma suçundan hakkında ceza tayin edildiğinin belirtilmesine rağmen sehven TCK’nın 89/4. maddesi yerine hükümde TCK’nın 89/1. maddesinin gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 ve 4. paragraflarının hükümden çıkarılarak yerlerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek ve hükmün 1. paragrafındaki "TCK"nın 89/1" ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK"nın 89/4." ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.