MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2 ve 53/1. maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 2.400 TL adli para cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın kullandığı cep telefonunu arayarak kendisini emekli binbaşı olarak tanıttığı ve evlenmek için bir bayan aradığını söylediği, bekar olan katılanın da tanışmak için sanığı Gebze"ye davet ettiği, sanığın Gebze"ye gelebilmek için para istediği, katılanın PTT yoluyla sanık adına 200 TL gönderdiği, birlikte yüzük bakmaya gittiklerinde sanığın yanında para olmadığını, daha sonra bankaya yatıracağını söyleyerek bedelini katılana ödettiği bir adet yüzüğü aldığı, İstanbul"a orduevine kalmaya gittiğini söyleyerek katılandan borç adı altında 400 TL ile katılanın cep telefonunu aldığı, katılanın sanığa bir daha ulaşamadığı iddia olunan olayda;
Sanığın savunmaları, katılan beyanları, teşhis işlemi, PTT dekontu ve tüm dosya kapsamından sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla kez işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kabule göre de; TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 14/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.