Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14604 Esas 2020/12015 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14604
Karar No: 2020/12015
Karar Tarihi: 04.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14604 Esas 2020/12015 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması mümkün görülmüştür. Sanık daha önce de aynı suçtan hüküm giymiş ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle tekrar mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, sanığın temyiz itirazlarına yer verilmeksizin hükmün isteme aykırı olmadığına karar vermiştir. Kararda, suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi uyarınca hırsızlık suçu olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, takdiri indirim sebebiyle cezasında indirim yapılırken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesinin gösterilmemesi yazım hatası kabul edilmiştir. Kararda ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği belirtilerek, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

2. Ceza Dairesi 2020/14604 E. , 2020/12015 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında... Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/219 Esas, 2010/263 Karar ve 19/10/2010 tarihli kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 04/01/2011 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 03/12/2013 tarihinde, kasten suç işlemesi nedeniyle bildirim yapılan... Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/6 Esas, 2014/47 Karar ve 18/02/2014 tarihli mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ancak suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle uzlaşma kapsamında olmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki 1 numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiş, takdiri indirim sebebiyle cezasında indirim yapılırken, uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 04/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.