Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2038 Esas 2020/6526 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2038
Karar No: 2020/6526
Karar Tarihi: 05.11.2020

Sahte fatura düzenleme ve kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2038 Esas 2020/6526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sahte fatura düzenleme ve kullanma suçuyla ilgili bir Asliye Ceza Mahkemesi kararı hüküm olmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararı doğrultusunda suça konu faturaların unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı kabul edilmiştir. Sanık tarafından tek bir sahte fatura kullanıldığı için bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir. TCK’nin 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesinin iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmektedir. Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların değerlendirildiği ve suçun doğru biçimde belirlendiği anlaşılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri 213 sayılı VUK'nin 230. maddesi ve TCK'nin 53. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/2038 E. , 2020/6526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının kabul edilmesi ve dava kapsamında sanık tarafından kullanılan tek bir sahte fatura olması nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 05.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.